وبلاگ

رفع مشکلاتی که نقاط ماشه ای ایجاد می کنند به مهارت نیاز دارد. از آنجا که درصد بسیار بالایی از پزشکان هنوز به وجود نقاط ماشه ای

 اعتقاد جدی ندارند، علیرغم اینکه بیش از هفتاد سال است که در مورد آنها در مجلات پزشکی نوشته شده است. چرا حرفه پزشکی ایده

 نقاط ماشه ای را نپذیرفته است؟ تا حدی به این دلیل که آنها را نمی توان با ام آر آی، اشعه ایکس یا سی تی اسکن دید.

با این حال، یک دلیل اساسی تر نیز وجود دارد. هیچ پزشک عضلانی تحت حمایت موسسات آموزشی و تحقیقاتی بزرگی وجود ندارد که در

 مورد علل عضلانی درد مطالعه کنند. شما نمی توانید به مدرسه بروید تا پزشک عضله شوید. بزرگترین عضو بدن یک یتیم است. همانطور

 که پز شک و محقق دکتر دیوید سیمونز می گوید: «عضله اندامی یتیم است. هیچ تخصص پزشکی آن را ادعا نمی کند. در نتیجه، هیچ

 تخصص پزشکی به ترویج تحقیقات مالی در مورد علل عضلانی درد توجه نمی کند و دانشجویان پزشکی و فیزیوتراپیست ها به ندرت به

 اندازه کافی آموزش اولیه در مورد چگونگی تشخیص و درمان نقاط ماشه ای میوفاشیال دریافت می کنند.

 در واقع، هنوز چیزهای زیادی در مورد عضلات، فاشیال، اعصاب، نقاط ماشه ای و درد ارجاعی آموخته نشده است. اما چیزهای زیادی وجود

 دارد که ما می دانیم: نقاط ماشه ای واقعی هستند. آنها را می توان با انگشتان حس کرد. آنها سیگنال های الکتریکی متمایز را منتشر 

 می کنند که می تواند توسط تجهیزات الکترونیکی حساس اندازه گیری شود. نقاط ماشه ای در بافت ماهیچه ای زنده باکمک میکروسکوپ

 الکترونی عکسبرداری شده است. نقاط ماشه ای را نیز می توان با سونوگرافی دوبعدی در مقیاس خاکستری، سونوالاستوگرافی ارتعاشی و

 سونوگرافی داپلر مشاهده کرد. 

محیط بیوشیمیایی نقاط ماشه ای فعال و نهفته با سوزن های میکرودیالیز جدید نمونه برداری شده است. سطوح بیوشیمیایی که با درد،

 حس، ارتباطات درون سلولی و التهاب درگیر هستند برای شناسایی ویژگی‌های نقاط ماشه‌ای در مقایسه با بافت طبیعی اندازه‌گیری شده

 است. یک نقطه ماشه ای (تریگر پوینت) را می توان صرفاً یک گره انقباضی کوچک در بافت عضلانی توصیف کرد. اغلب این نقطه نسبت 

به بافت عضلانی اطراف، متراکم تر یا سفت تر به نظر می رسد. اغلب شما می توانید فقط یک سیم گیتارمانند کشیده را در فیبر عضلانی

 احساس کنید که نقطه ماشه را در خود جای داده است. 

گردش خون را در ناحیه نزدیک نقطه ماشه محدود می شود. انباشته شدن محصولات جانبی متابولیسم و همچنین محرومیت از اکسیژن و

 مواد مغذی مورد نیاز برای متابولیسم، می تواند نقاط ماشه ای را تداوم بخشد. 

این چرخه معیوب خودپایدار است که باید شکسته شود وگرنهماه ها یا حتی سال ها به حیات خود ادامه می دهد.

مشکل در  درمان نقاط ماشه ای این است که آنها معمولاً درد را به محل دیگری ارسال می کنند. بیشتر درمان درد بر این فرض استوار است

 که علت درد در محل درد یافت می شود. با این حال، نقاط ماشه ای تقریبا همیشه درد خود را به جای دیگری می فرستند. این درد ارجاعی

 همان چیزی است که همیشه همه را از خود دور کرده است. درمان‌های مرسوم برای درد اغلب با شکست مواجه می‌شوند،زیرا آنها بر خود

 درد تمرکز می‌کنند و محل درد را درمان می‌کنند و در عین حال نادیده می‌گیرند و نمی‌توانند علت را درمان کنند، که ممکن است کمی

 دورتر باشد.

 بدتر از درمان معمول محل درد، درمان دارویی کل بدن برای چیزی است که معمولاً یک مشکل موضعی است. داروهای ضد درد، درمان

 انتخابی گران قیمت این روزها، به ما این توهم را می دهدکه اتفاق خوبی در حال رخ دادن است، در حالی که در واقعیت فقط مشکل را

 پنهان می کنند. شایع ترین دردها مانند سردرد، درد عضلانی و درد مفاصل، یک هشدار است. یک پاسخ محافظتی دربرابر استفاده بیش از

 حد از عضله یا ضربه عضلانی.

درد این را به شما می گوید چیزی اشتباه است و نیاز به توجه دارد. کشتن پیام رسان و نادیده گرفتن پیام ، داروی خوبی نیست. وقتی درد

 در نقش واقعی خود به عنوان پیام آور دیده می شود و نه خود رنج، می توان درمان را به علت درد هدایت کرد.

بیشتر دردهای رایج روزمره ناشی از نقاط ماشه ای میوفاشیال است و ناآگاهی از این مفهوم اساسی به طور اجتناب ناپذیری می تواند منجر

 به تشخیص های نادرست و شکست نهایی در مقابله موثر با درد شود.